Σελίδες

   the 1st multinational Chania's web design & development center   simply& dedicated web Hosting    istoschSHOP, Τα πάντα από βιβλία & νέα τεχνολογία...

Μισθώστε Διαφημιστική Προβολή στο istoschPORTAL

διαδικτυακά μαθήματα Αγγλικών

istoschBOOKSTORE «Το Κορίτσι που καθρεφτιζόταν στο νερό»: της Αιμιλίας Πλατή (Νέα Κυκλοφορία)
Βουρλάκης Νίκος, Πύργος Ψιλονέρου Χανιά. Τα πάντα για την Οικοδομή σας.

Κυριακή 22 Απριλίου 2018

Χτες είναι νωρίς και Αύριο ίσως αργά;


“If you substitute platforms for textile mills, machine learning for steam engines, Twitter for the telegraph, you have exactly the same dynamics as existed 150 years ago – when Karl Marx was scribbling the Communist Manifesto.”
Τις τελευταίες μέρες κυκλοφόρησε μια πρόβλεψη του προέδρου της κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας Mark Carney, για την αυτοματοποίηση εκατομμυρίων θέσεων εργασίας οι οποίες κατά τη γνώμη του μπορεί να κάνουν τον Marx τον Engels ξανά επίκαιρους, τόσο που η κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη στο μέλλον. Τις θέσεις αυτές τις ανέπτυξε σε συνέδριο στον Καναδά κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το εγγύς μέλλον λέγοντας ότι κίνδυνοι όπως η μαζική ανεργία, η μείωση των μισθών και τεχνολογική πρόοδος ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου. 
Αυτά δεν τα λέει μόνο ο κεντρικός τραπεζίτης της Αγγλίας Mark Carney, αλλά γίνονται πονήματα σε μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα πολιτικών επιστημών, πολιτικής οικονομίας, διεθνών σχέσεων και τεχνολογίας ελέω κρυτπονομισμάτων.
 Η Διαφορά είναι πως όλες οι μελέτες αναφέρουν πως ημερολογιακά για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχουν κι οι προϋποθέσεις, που κατά προσέγγιση μας οδηγούν στην δεκαετία του 2051 όπου οι γήινοι πόροι θα έχουν σχεδόν εξαντληθεί και θα αρχίσουν οι ανταγωνισμοί για τον Άρη και το διάστημα που από ένα αιώνα νωρίτερα σχεδιάζεται.
 Οι συνθήκες της αυτοματοποίησης από μόνες τους, ναι μεν δεν είναι ακριβώς τρόπος παραγωγής, θα είναι όμως η κυρίαρχη παραγωγική διαδικασία πάνω στην καπιταλιστική κερδοφορία, με τις σχέσεις παραγωγής να παραμένουν ίδιες όπως και οι μορφές εκμετάλλευσης, εξάλλου η εργατική τάξη θα είναι πέραν απ΄τους κλασσικούς χειρονάκτες και το απόλυτα εξειδικευμένο προσωπικό πάνω, μέσα και έξω απ΄την παραγωγή, δηλαδή στη διανομή των προϊόντων.
Ο σοσιαλισμός(υπαρκτός όπως λέγαμε κάποτε) με προοπτική την αταξική κοινωνία έτσι κι αλλιώς θα έλθει όχι μόνο γιατί είναι νομοτέλεια(που είναι), απλώς δεν ξέρουμε το πότε, το πως και τον τρόπο που δεν θα είναι ίδιος με αυτούς που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα κι αυτό δε μεταφράζεται σε κοινοβουλευτικές ονειρώξεις και αυταπάτες για αστικού τύπου μεταβάσεις, αλλά σε καινούργια πράγματα που ακόμα δεν τα έχουμε βρει και δει μπροστά μας και δεν ξέρουμε πόσο θα μοιάζει με το χτες, εκεί είναι και το πρόβλημα που κάνει την επαναστατική προοπτική να μη μοιάζει με τη χτεσινή(κανείς δεν ξέρει πως θα είναι και θα γίνει, αντιεπιστημονικές προβλέψεις κάνει μόνο η πάσης φύσης και κάθε λογής Κασσάνδρα καταλήγοντας στις ημερολογιακές αποδώσεις)...
Η επαναστατική γραμμή απασχολεί πρώτα και κύρια τα ίδια τα μονοπώλια(για να μην πούμε περισσότερο σε αυτή τη φάση, απ΄την ίδια την εργατική τάξη στο σύνολο της), που τρέμουν να βάλουν σε ράγες γενικευμένους πολέμους που πιθανόν να τους έλυναν ζητήματα ξεμπουκώματος των κρίσεων ωστόσο οι εμπειρίες του 1ου και του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν τέτοιες που οδήγησαν στην Οκτωβριανή επανάσταση και στις Λαϊκές Δημοκρατίες και ο φόβος φυλάει τα έρμα, εξάλλου η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο(αυτό εννοούσε για φάρσα και τραγωδία ο γέρο Κάρολος). Οι βασικές διαφορές ανάμεσα στον Καπιταλισμό και στον Σοσιαλισμό είναι τρεις και από εκεί και μετά γεννιούνται εκατομμύρια άλλες, ωστόσο αυτές που καθορίζουν τα δύο "λειτουργικά" συστήματα είναι μόνο τρεις. α)Ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής, β) Ποια τάξη κατέχει την κρατική εξουσία & γ) Που πηγαίνει το υπερπροϊόν στο κέρδος η στην κοινωνική παραγωγή. 
Αν κάτι από τα τρία γίνει πραγματικότητα, χωρίς να είναι και τα τρία μαζί και στη βάση και στο εποικοδόμημα είναι Καπιταλισμός(δηλαδή ο σημερινός τρόπος παραγωγής στη βάση) και Οπορτουνισμός στο Εποικοδόμημα.
Η μπουρδολογία τόσο των εκσυγχρονιστών, όσο και των φιλελεύθερων θα εξαφανιστεί σταδιακά(σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν) παραδίδοντας τη σκυτάλη στο "απολιτίκ" γιατί δε θα υπάρχει λόγος από την ίδια τη φύση της αυτοματοποιημένης καπιταλιστικής παραγωγής. Οι πάσης φύσης ακροδεξιοί ιστορικά θα συμπιεστούν πολύ σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην Ήπειρο που γέννησε τον δυτικό πολιτισμό αλλά τον απέβαλε κάτω από την πίεση των ιστορικών και κοινωνικών εξελίξεων, εξάλλου οι μικροαστοί αν και ελαχιστοποιημένοι θα είναι πολλοί ακόμα. Οι τάχα μου δήθεν ξεπερασμένοι Αριστεριστές του Γαλλικού Μάη του 1968, η τη σχολή της Praxis [(Φρανκφούρτης) Χέμπερτ Μαρκούζε, Τέοντορ Αντόρνο & Μαξ Χορκχάιμερ], έχουν ήδη ξεπεραστεί. Τέλος οι οπαδοί της Σοσιαλιστικής Αυτοδιαχείρισης του Νικολάι Μπουχάριν(δηλαδή τα παιδιά του Γκόρμπι) θα παίξουν μεγάλη μπάλα για μερικές δεκαετίες αλλά θα είναι και το τελευταίο ανάχωμα της καπιταλιστικής παραγωγής.
Όλοι το ξέρουν ότι ο σοσιαλισμός επέρχεται, αλλά κατά τη γνώμη μας είναι πολύ νωρίς ακόμα και δεν είναι ώρα για πρόωρους πανηγυρισμούς, αλλά για δουλειά. Όσο κι αν έχουν διαμορφωθεί οι πρωτοπορίες, η ταξική διαστρωμάτωση ακόμα και στην εργατική τάξη είναι υπό διαμόρφωση για τη νέα φάση της κερδοφορίας. Η Επαναστατική θεωρία είναι πρώτα και πριν απ΄όλα επιστημονική, δηλαδή να καταχωρεί, να αναλύει να ερμηνεύει, να οργανώνει και να σχεδιάζει την τακτική της πάνω στην στρατηγική της. Η Επαναστατική θεωρία δεν πετάει στον κάλαθο την συνθηματολογία που είναι τέχνη και όχι επιστήμη, αλλά είναι τόσο απαραίτητη όσο και η τέχνη στη ζωή του ανθρώπινου είδους. Χρειάζεται αισιοδοξία και όχι κατήφεια και μουρμούρα, όσο δύσκολα και να είναι τα επόμενα χρόνια, το σύστημα πρέπει να την έχει και όχι η πρωτοπορία της εργατικής τάξης γιατί νομοτελειακά θα καταλήξουμε εκεί που φοβάται όλη ιντελιγκέντσια πασών των μονοπωλιακών ομίλων.
Σε αυτή την μεταβατική περίοδο που είναι κι όλας χτες (για όλες τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις οι οποίες πραγματοποιούνται σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου), είναι νωρίς για οτιδήποτε. Οι τρεις σωματοφύλακες του Επιστημονικού Κομμουνισμού μαζί το Στάλιν(μεταφορικά και σημειολογικά πάντα, συμπληρώνουν την αντίστοιχη τετράδα του μυθιστορήματος του Α. Δουμά:  Άθω, Πόρθο και ο Άραμι), στο ρόλο του ντ’ Αρτανιάν και είναι επίκαιροι όσο ποτέ άλλοτε. Παραφράζοντας τον Λένιν  στο «χτες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά» κλείνουμε.
Σε αυτήν τη μεταβατική περίοδο διαμορφώνονται πολλά μείγματα κοινωνικών ανακατατάξεων διαστρωματώσεων που αντανακλώνται και στο πολιτικό προσωπικό, αλλά και ταξικής κινητικότητας στην εργατική τάξη και όλα μεταβάλλονται διαρκώς και ο άγνωστος "χ" μεγαλώνει μέρα με τη μέρα(δηλαδή πόσο αποφασισμένοι θα είναι “οι κάτω” ούτως ώστε να μη θέλουν το παλιό και «οι πάνω» δεν θα μπορούν να ζουν και να κυβερνούν με τον παλιό τρόπο), ωστόσο αύριο θα είναι πολύ αργά αν κατατεθούν τα όπλα σήμερα(που στην ουσία είναι χτες), εξάλλου "ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε"....

Παραπομπές
Independent Saturday 14 April 2018
Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 41
Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 34, σελ. 242-243.
Αριστερισμός η Παιδική Αρρώστια του Κομμουνισμού. 


Βουρλάκης Νίκος

Βουρλάκης Νίκος
Μάντρα Οικοδομικών Υλικών

«Η γοργόνα με τα όμορφα πόδια»: Ένα παιδικό παραμύθι» της Αιμιλίας Πλατή

«Η γοργόνα με τα όμορφα πόδια»: Ένα παιδικό παραμύθι» της Αιμιλίας Πλατή
Για την Κρήτη αποκλειστικά από το istoschSHOP

Διαφημιστική Προβολή

   the 1st multinational Chania's web design & development center   simply& dedicated web Hosting    istoschSHOP, Τα πάντα από βιβλία & νέα τεχνολογία...

Μισθώστε Διαφημιστική Προβολή στο istoschPORTAL

διαδικτυακά μαθήματα Αγγλικών