Στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά και η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ από το 27% των εθνικών εκλογών του 2012, στο 19.87% των περιφερειακών, ξαναγυρίζοντας στις χτεσινές Ευρωεκλογές στο 26,6 μέσα σε μία εβδομάδα αλλά με 138.388 λιγότερους ψήφους. Τα ίδια συνέβησαν με πτώση της Χ. Αυγής από 7,3% το 2012 σε 5.58% στις περιφερειακές και η άνοδος της σε ποσοστά και ψήφους στις ευρωεκλογές μέσα σε μια εβδομάδα στο 9,40%. Απ΄ την άλλη πλευρά η καθαρόαιμη σοσιαλδημοκρατία(ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) στις περιφερειακές εκλογές με τη ΝΔ (που εκεί συγκέντρωσε ένα 31%) έκαναν πάρτι και μέσα σε μία εβδομάδα τη ΝΔ να πέφτει 6,95% και τη ΔΗΜΑΡ να εξαφανίζεται στις ευρωεκλογές, χωρίς όμως το ΠΑΣΟΚ(ΕΛΙΑ) να έχει τις απώλειες των άλλων δύο μιας και ουσιαστικά αναγεννήθηκε στο 8,02% Τέλος η άνοδος του ΚΚΕ εμφανίστηκε και στις δυο εκλογικές μονομαχίες και από 4,5% συγκέντρωσε 8,8% στις περιφερειακές και ε 6.1% στις Ευρωεκλογές απέδειξαν τρία πράγματα:
α) Ότι η σοσιαλδημοκρατία πηγαινοέρχεται μαζικά με βάση τον πυρήνα της ανάλογα το ποιος είναι ο βραχίωνας πολιτικής έκφρασης κάθε φορά και σε αυτή τη μεταβατική φάση, σε εθνικές και ευρωεκλογές με το ΣΥΡΙΖΑ ενώ σε περιφερειακές και δημοτικές με δυνάμεις που ανήκουν ακόμα και σήμερα στην ΕΛΙΑ δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ.
β) Ότι ο λεγόμενος πόλος του "ευρωσκεπτικισμού" στην Ελλάδα θα έχει ως πολιορκητικό Κριό τη βάση της Χ. Αυγής που δεν έχει την ίδια εικόνα, αλλά είναι πολύ πιο επιθετική στο λαϊκό κίνημα με αυτή που ξέραμε μέχρι πριν ένα χρόνο και θα συγκεράσει από ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, Πολύδωρες κλπ., προβάλλοντας την υπεράσπιση του έθνους - κράτους.
γ) Ότι όσο ο κόσμος δεν παίρνει πρωτοβουλίες για την ταξική πάλη και δεν γράφεται στα συνδικάτα και σωματεία που υπάρχουν στο χώρο του, τόσο θα αργεί πολύ η ανάπτυξη της πολιτικής έκφρασης της που θα είναι ανοδική αλλά κάτω απ' τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών.
 |
| Και που να κυβερνήσει.... |
Η ταξική πάλη που όσο και αν προσπαθούν να την βγάλουν εκτός παιχνιδιού είναι πάντα εδώ, απλά στην παρούσα φάση ανασυντάσσεται - η τουλάχιστον προσπαθεί - με πόλο έκφρασης την WTF που στην Ελλάδα μετωπικά εκφράζεται με το ΠΑΜΕ , αλλά στην ΕΕ δεν είναι εύκολο να εκφραστεί αν δεν υπάρξουν διεθνείς εξελίξεις και αν δεν συγκρουστεί λυσσαλέα ο προηγούμενος μέχρι το 2007 τρόπος παραγωγής που ενσωμάτωνε και Κεϋνσιανικά χαρακτηριστικά και χαρακτηριστικά λαϊκού καπιταλισμού, με αυτόν που έχει προκριθεί από τη συνθήκη του Μάαστριχ το 1992.
Η σοσιαλδημοκρατία του χτες που ενσωμάτωνε τη λογική του Κεϋνσιανισμού μας τελείωσε και τα ασαφή χαρακτηριστικά που ενσωμάτωσε κύρια το Ποτάμι και κατά δεύτερο λόγο η Ελιά, δείχνουν ότι αυτή θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ιταλίας ότι και να γίνει και θα συμπορευτεί αργά η γρήγορα με τις όποιες αντιθέσεις με το ιδεολογικό περιεχόμενο από τα φιλελεύθερα πολιτικά κόμματα.
Είναι καθαρό και αποδείχτηκε και πάλι σωστό αυτό που έλεγε το ΚΚΕ στη διακήρυξη του για τις Ευρωεκλογές ότι "Η ΕΕ είναι κόλαση για όλους τους λαούς της" και ότι πρόκειται για μια λυκοσυμμαχία που στο εσωτερικό της ΕΕ βασιλεύει η ανισόμετρη ανάπτυξη, ο ανταγωνισμός, οι ανισότιμες σχέσεις των κρατών, των περιφερειών τους ακόμα και των δήμων της ίδιας περιφέρειας.
Σε αυτές τις εκλογές που δεν είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά με τις προηγούμενες των περιφερειακών, επιβεβαιώθηκαν και πάλι οι επισημάνσεις του ΚΚΕ που στη διακήρυξη του για τις Ευρωεκλογές είχε προειδοποιήσει το φτωχό λαϊκό κόσμο να έχει τα μάτια ανοικτά και παραθέτουμε ολόκληρη την ενότητα της ανάλυσης του από τη διακήρυξη του που εύκολα θα βρει κανείς.
"ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ!
Είναι παγίδα ότι υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης, φιλολαϊκή έξοδος από την Ευρωζώνη κατά τα πρότυπα της Αργεντινής, της Ιαπωνίας κ.λπ., δηλαδή χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια, εγχώρια και ξένα, ευρωενωσιακά, αμερικανικά, ασιατικά και οτιδήποτε άλλο.
Μην πέσετε στην παγίδα των δήθεν «επαναστατικών», «ανατρεπτικών», «αριστερών» κομμάτων και ομάδων που σας τάζουν καλύτερες μέρες, με έξοδο από την Ευρωζώνη, με αλλαγή νομίσματος, με έξοδο από την ΕΕ, ενώ θα παραμένουν στην εξουσία οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η πλουτοκρατία.
Η αλήθεια είναι ότι και οι λαοί της Αργεντινής, της Ιαπωνίας, που οι κυβερνήσεις τους διαχειρίστηκαν αλλιώς τα χρέη και την κρίση, έχουν υποστεί απώλειες και συνεχίζεται αυτή η επιδείνωση.
Η γραμμή αυτή οδηγεί σε νέα αδιέξοδα το κίνημα, το λαό, σε καμιά περίπτωση δεν οδηγεί σε νικηφόρα προοπτική, γιατί η οικονομία θα συνεχίζει να λειτουργεί με κίνητρο το κέρδος, τον ανταγωνισμό, τις αγορές χρήματος, θα συνεχίσει η συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερα χέρια.
Θα ζητηθούν νέες θυσίες από το λαό, για να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, για να επιτευχθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη. Η πραγματικότητα της επιδείνωσης της ζωής πλατιών λαϊκών στρωμάτων εκτός Ευρωζώνης και ΕΕ, σε κράτη της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στη Βραζιλία, στην Αργεντινή υπογραμμίζει αυτήν την αναμφισβήτητη αλήθεια.
Τέτοιες θέσεις, όπως οι παραπάνω, προωθούν ορισμένες πρώην συνιστώσες και σημερινά «ρεύματα» του ΣΥΡΙΖΑ, το «σχέδιο Β» του Αλαβάνου, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και αστικές πολιτικές δυνάμεις σε άλλες χώρες της ΕΕ. Αυτές οι θέσεις δεν είναι ούτε αριστερές, ούτε προοδευτικές, ούτε ριζοσπαστικές.
Είναι αυταπάτη σήμερα, μετά από τόση εμπειρία, η σκέψη και μόνο ότι μπορεί να γίνει «σκαλοπάτι» για τη ριζική αλλαγή της κατάστασης η «έξοδος από το ευρώ», η «σκέτη αποδέσμευση», χωρίς άλλες προϋποθέσεις, χωρίς ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και στρατηγική σύγκρουσης, χωρίς το κυριότερο: Την πάλη για να περάσουν τα εργαλεία της ανάπτυξης, της οικονομίας, στα χέρια της εργατικής τάξης, του λαού, στη δική του εξουσία.
Είναι πολιτική που αποσυνδέει την αντιπαράθεση με την ΕΕ από την πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, αφήνει στο απυρόβλητο την εγχώρια καπιταλιστική τάξη που καθοδηγεί την αντιλαϊκή επίθεση.
Γυρίστε την πλάτη, απομονώστε τους νεοναζιστές, τα ακροδεξιά αποβράσματα, τον εθνικισμό και το ρατσισμό, που στρέφονται ενάντια στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία.
Η Χρυσή Αυγή είναι γέννημα του συστήματος, μαντρόσκυλο του καπιταλισμού, που το χρησιμοποιεί κατά του λαού.
Υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών, άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, στηρίζεται από αυτούς. Με μοχλό το μεταναστευτικό και αξιοποιώντας το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, επιδιώκει να τσακίσει το κίνημα, να δηλητηριάσει τις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις με τον αντικομμουνισμό και το ρατσισμό. Η Χρυσή Αυγή, όπως κάθε ναζιστικό - φασιστικό κόμμα, έχει κάνει τη δημαγωγία επιστήμη.
Δημαγωγεί απέναντι στην ΕΕ, υποστηρίζοντας δήθεν μια «εθνικά ισότιμη συμμετοχή» της Ελλάδας, προκειμένου να συγκαλύψει την εγκληματική φύση της, την υποστήριξη της μεγαλοεργοδοσίας, τα δουλεμπορικά κυκλώματα στα οποία συμμετέχει, που ρίχνουν τους μισθούς, εξαφανίζουν στοιχειώδη δικαιώματα, ακυρώνουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Συγκαλύπτει την αντιδραστική της φύση πετώντας ένα κομμάτι ψωμί για να διατηρούνται μόνιμα λαϊκές δυνάμεις στη φτώχεια.
Δημαγωγεί για οικονομικά σκάνδαλα ή για το ύψος των βουλευτικών μισθών και συντάξεων, γιατί στρώνει το έδαφος, με τη λαϊκή στήριξη, να περάσει η καπιταλιστική εξουσία σε πιο συγκεντρωτική και τρομοκρατική μορφή, όταν το χρειαστεί, να έχει τα χέρια λυμένα στη βία κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος, κατά του ΚΚΕ.
Οποιος λαϊκός άνθρωπος πιστεύει ότι με ψήφο στη Χρυσή Αυγή τιμωρεί τη σαπίλα και τη δια-φθορά κάνει μεγάλο λάθος. Δυναμώνει το μηχανισμό που τα γεννάει. Δυναμώνει μια συμμορία που τη βρίσκει μπροστά του ως εχθρό των λαϊκών διεκδικήσεων.
ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΤΟ ΚΚΕ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ.
ΣΠΑΜΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ, ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ".
Τα αποτελέσματα σε όλη την ΕΕ απέδειξαν ότι τα παραπαίοντα τμήματα του Ευρωμονοπωλιακού κεφαλαίου και μερίδες κραταιού μονοπωλιακού κεφαλαίου που ενίσχυσαν τον λεγόμενο "Ευρωσκεπτικισμό", το έκαναν μπας και σωθούν. Στη Γαλλία εκφράστηκε από την ακροδεξιά κόρη του Λεπέν και παρότι στην Γαλλία ήταν νικήτρια έκφρασε μειοψηφικά ποσοστά που δεν ξεπερνούν το 26% αποδείχνοντας ότι τα υπολείμματα του μεικτού - έθνους κράτους προσπαθούν να οργανώσουν την άμυνα τους απέναντι τους την κυρίαρχη τάση που προκρίνει ο κυρίαρχος τρόπος παραγωγής στα πλαίσια του ΕΕ ΚΜΚ, την ΕΕ των περιφερειών και των διαθέσεων τους για παραπέρα αυτονομία από το "ξεπερασμένο" Έθνος - Κράτος" που στη Γαλλία προκρίνουν τέσσερις μεγάλες περιφέρειες της.
Αν δεν εκφραστεί αυτή η σύγκρουση των δυνάμεων στο εσωτερικό της ΕΕ (που είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι και οι δύο είναι λάτρεις και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ αλλά με διαφορετικούς όρους), δε μπορεί να ορθοστατήσει η ταξική πάλη στο πεδίο κυρίως της οικονομίας και της πολιτικής και να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων προς όφελος του λαού.
Με βάση τα παραπάνω ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ είναι ένα ξεκάθαρο φίλο ΕΕνωσιακό κόμμα που έχει αποδεχτεί και πρωτοστατήσει στην ΕΕ των περιφερειών(Μάαστριχ κοκ), στο εσωτερικό του έχει και "Ευρωσκεπτικιστές" δεν είναι τυχαίο ότι στο Β' γύρο πήρε τη στήριξη σε δήμο Αθηναίων και στην Αττική από τη Χ. Αυγή που προετοιμάζεται να παραδώσει σε ένα νέο ακροδεξιό κόμμα με βραχίωνα απ΄ τα κάτω αυτή και απ' τα πάνω ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, Ενώσεις για την Πατρίδα και το ΛΑΟ, περιμένουν στη γωνία για να αποτελέσουν το εκείνο τον πόλο που θα υπερασπιστεί το έθνος - κράτος που δυστυχώς μας τελείωσε. Απ' τα Αριστερά κάτι ανάλογο προσπαθούν χτίσουν με όχημα το Σχέδιο - Β και από το κέντρο το ΕΠΑΜ. που αντικειμενικά δεν θέλει το σύστημα να τα τσουβαλιάσει με τους ακροδεξιούς(πόσο δίκιο είχε η Αλέκα Παπαρήγα όταν το 2011 στη βουλή είχε μιλήσει ειρωνικά για ακροδεξιούς, μεσοδεξιούς, αριστεροδεξιούς κοκ). Είναι σίγουρο και δεδομένο ότι όλο το επόμενο διάστημα με αφορμή και την ολοκλήρωση της αναδιάταξης και αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού με βάση τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις η μεταβατική φάση τελειώνει και θα δούμε περίεργα πράγματα, θα κληθούμε από τους εμπλεκόμενους να πάρουμε θέση με ποιόν θα συμμαχήσουμε και αυτός θα είναι μόνο ο λαός, οι εμπλεκόμενοι που θα φαγωθούν μεταξύ τους δε μας αφορά τι θα γίνει γιατί αυτοί θα είναι με την εργοδοσία που δε μας αφορά, ούτε η έδρα της, ούτε και η κερδοφορία της, ούτε φυσικά αν αυτή πάει στα στα εξ ων συνετέθη.
