Νέα Σοσιαλδημοκρατία

O Κεϋνς τελείωσε, τα ΣΔΙΤ έχουν σειρά....

Ας τελειώνουμε πλέον με αυτό το παραμύθι που όλοι έχουν στο κεφάλι τους αλλά κανείς "πλην Λακεδαιμόνιων"(δηλαδή του ίσως σοβαρότερου και ποιοτικότερου Κ.Κ. ανά την υφήλιο εδώ και είκοσι δυο χρόνια, του ΚΚΕ δηλαδή, που είναι η μοναδική βαριά βιομηχανία των Κ.Κ. ανά την υφήλιο σε επίπεδο πολιτικής και ιδεολογικής δράσης), ότι επιστροφή στο χτες της σοσιαλδημοκρατίας μας τελείωσε, όπως και ο Κέυνς. Οι περισσότεροι πολιτικοί οργανισμοί δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στο πεδίο της οικονομίας και ακόμη περισσότερο τι συμβαίνει, στο πεδίο της ιδεολογίας, τα έχουν χαμένα στην κυριολεξία και συμπεριφέρονται ως περιφερομένοι θίασοι, προτείνοντας ασπιρίνη στην αιμοργαγία. Αλλά ακόμη και αν μυριστούν κάτι δε θέλουν να δεχτούν και να καταλάβουν τίποτα και κυρίως τι σημαίνουν οι χλιδάτες αυταπάτες που ακόμα και σήμερα καλλιεργούν(αυτοί ίσως άθελα τους, αλλά αυτοί που τους χρηματοδοτούν όχι φυσικά) εφόσον παρουσιάζονται ως σωτήρες του Καπιταλιστικού συστήματος. Δυστυχώς αυτοί είναι πολλοί και είτε με τη ΔΗΜΑΡ(που έχει περιεχόμενο, αλλά δεν πατάει σε καμία ελληνική κοινωνία και πολιτικολογεί με όρους Γαλλικής Επανάστασης), είτε με το ΣΥΡΙΖΑ(που είναι αλλού γι αλλού), είτε με τους ΑΝΕΛ(που ξυπνάει και κοιμάται με τους αεροψεκασμούς και τα Νεφιλίμ), ακόμη και με τα Χρυσά Αυγά (που έσπασαν και γέμισαν με κακή χοληστερίνη και ουρικό οξύ ένα μεγάλο μέρος τελειωμένων μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, αλλά και των λούμπεν στοιχείων που μέχρι χτες έκαναν βάρδιες στου Νότη ως νταβατζήδες του νυχτερινού "υποκόσμου").
Ας ξεκινήσουμε με το αξίωμα ότι τα κόμματα και οι πολιτικές παρατάξεις είναι η ανώτατη μορφή πολιτικής έκφρασης, οργάνωσης και παρέμβασης των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που εκπροσωπούν στα πλαίσια της ταξικής πάλης με όρους πολιτικής(ιδεολογία της ταξικής υπεράσπισης των συμφερόντων μιας κοινωνικής τάξης) και αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ποιοι τους ψηφίζουν η ποιοι τους συμπαθούν κλπ.
Για να δούμε επίσης μερικές βασικές μαρξιστικές-λενινιστικές αρχές στη βάση(παραγωγή και οικονομία) για να κατανοήσουμε πως λειτουργεί και το εποικοδόμημα. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι στον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής ενυπάρχουν και τα υπολείμματα του προηγούμενου και τα σπέρματα του επόμενου. Αν υποθέσουμε ότι τα υπολείμματα του τρόπου παραγωγής θα τα εισπράξουν οι εκφραστές των μικροαστικών στρωμάτων και η εργατική αριστοκρατία με τους δημοσίους υπαλλήλους είτε έχουν αυτών που τελειώσει, είτε αυτών που παίρνουν σειρά! Αυτά τα κομμάτια της κοινωνίας τα υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες οι δυνάμεις κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ(που δε θα είναι ίδιος με το σημερινό όταν κυβερνήσει σε βάθος χρόνου) και της Χ. Αυγής(που θα περιοριστεί στις ειδικές οικονομικές ζώνες ως νταβατζής), που πιστεύουν πως το χτες η ακόμα και το προχτές είναι εφικτό να ξανασυμβεί και δεν είναι τυχαίο ότι αποτελούν την παλαιά κοπή ψηφοφόρων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και μερικών άλλων μικροαστικών δορυφόρων τους κατά το παρελθόν.
Δυστυχώς γι αυτούς και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν ίδια όχι με τον εαυτό τους το 2009, αλλά ούτε καν το 2012(εξάλλου στο εσωτερικό τους έχουν αναλάβει ξένα σώματα την ηγεσία τους), εξελίσσονται με βάση τις ανάγκες τις ολοκλήρωσης του ΚΜΚ, ως πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων και της αστικής τάξης(που μερίδες της πνέουν τα λοίσθια, θέλοντας να τα ξαναβάλουν στο παιχνίδι) και προετοιμάζουν για την μεθεπόμενη φάση του συστήματος με όρους του χτες. 
Τον ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι φυσικό, μέχρι να ξεμπερδέψει με τα εσωτερικά του βαρίδια (και για το σύστημα φυσικά) που εκπροσωπεί, τον προετοιμάζουν για την επόμενη φάση και την μεθεπόμενη φάση, όπου θα είναι ο επόμενος και βασικός άξονας της σοσιαλδημοκρατίας αλλά με οπορτουνιστικά χαρακτηριστικά. Αυτό είναι κάτι που ανησυχεί την αστική τάξη που παραπαίει αλλά ΄όχι τόσο το σύστημα. Για την αστική τάξη όσο και να δίνει διαπιστευτήρια νυχθημερόν σε αυτό λόγω της ρίζας που έχει στον οπορτουνισμό που είναι μια λανθάνουσα και συγκεχυμένη μορφή του παλαιού εργατικού λαϊκού κινήματος, (βασικά ούτε αυτό είναι, απλά έτσι το βάζουν οι κρατούντες) και την εν λόγω την ανησυχεί. 
Τι σημαίνουν όλα αυτά, ότι η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού είναι ακόμη σε πλήρη εξέλιξη και τίποτα δεν έχει ακόμη προκριθεί επισήμως, εφόσον ο τρόπος παραγωγής καθορίζει τα πάντα, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και η Χ. Αυγή σε σχέση με το σύστημα είναι εκφραστές του καπιταλισμού σε μια άλλη, οι μεν σε μια απροσδιόριστα νέα φάση και οι δε σε μια πιο παλιά φάση ανάπτυξης στη χώρα και όσο καθυστερούν να παίξουν ρόλο, τόσο θα μπαίνουν στο περιθώριο. Φυσικά τα σχέδια είναι σχέδια, αλλά τα κόμματα των στελεχών όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και του υποκόσμου όπως η Χ. Αυγή χωρίς οργανώσεις, εξαρτώνται μόνο από τους σχεδιασμούς και τη θέληση του συστήματος και όχι από την αναγκαιότητα των στρωμάτων που εκπροσωπούν(εκτός αν τα βάλουν στην κουτάλα), πράγμα που σημαίνει ότι είναι λεωφορεία που φορτώνουν και ξεφορτώνουν κόσμο, ανάλογα την γραμμή που κινούνται, όσες προσπάθειες και να κάνουν το μόνο σίγουρο είναι ότι αν πέσουν στο κενό θα πληρώσουν τη νύφη &στο ΣΥΡ το ξέρουν πολύ καλά με αποτέλεσμα να παίρνουν μέτρα.

Μαζί το πιθανότερο στη νέα φάση διαχείρησης

Πλην της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από το 1985 και μετά που έγιναν καραμπινάτα αστικά κόμματα, (κυρίως το ΠΑΣΟΚ), μέχρι και σήμερα εκφράζουν τις εσωτερικές αντιθέσεις της Ελληνικής αστικής τάξης και των μονοπωλίων που αυτή συνεργάζεται. Μπορεί κατά το παρελθόν και οι δυο να είχαν τεράστιες καταβολές στη μεγάλη διαστρωμάτωση των μικρών, μικρομεσαίων, μεσαίων και μεγαλομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού, στην εργατική αριστοκρατία, στα λούμπεν στοιχεία κοκ, όμως οι  διαρροές προς άλλες πολιτικές κατευθύνσεις από αυτά λόγω της μαζικής καταστροφής τους είναι επιτακτική αναγκαιότητα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται η ανάγκη αυτά να έχουν και την αντίστοιχή πολιτική εκπροσώπηση ως πρώην "ευνοούμενοι" και εδώ υπάρχουν καινοφανείς πολιτικοί σχηματισμοί που τα υποδέχονται με την καλλιέργεια αυταπατών αποπροσανατολίζοντας τα και αφοπλίζοντας τα στην κυριολεξία από τη λαϊκή συμμαχία που είναι μόνο απ' τα κάτω. 
Στα πλαίσια της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού, όλοι οι υπόλοιποι(πλην ΚΚΕ), άλλος λίγο, άλλος πολύ αυτά τα στρώματα εκπροσωπούν και άλλοτε τα εκφράζουν και άλλοτε όχι και γι αυτό είναι μικροαστικά κόμματα που θέλουν να γίνουν αστικά στη θέση των δυο μεγαλύτερων. Όμως και στο πεδίο της οργάνωσης και της ιδεολογίας είτε είναι χαμένοι στη μετάφραση, η εξαπατούν συνειδητά αυτούς που τάχα μου δήθεν υπερασπίζουν και είναι γνωστό τι ψήφιζαν και τι υπερασπίζονταν τόσα χρόνια στις μαζικές οργανώσεις βασιλικότεροι του βασιλέως, με την ΠΑΣΚΕ και την ΔΑΚΕ να μοιάζουν παιδικές χαρές μπροστά τους. Σε οργανωτικό επίπεδο να μη γεμίζουν ούτε ταξί ακόμα και σήμερα στην συνδικαλιστική τους παρέμβαση και δράση να είναι ανύπαρκτοι. Όλοι τους στο πεδίο της οικονομίας είναι υπέρ της καπιταλιστικής διαχείρισης στον τρόπο παραγωγής με όρους προχτές, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο και ας δηλώνει οι ένας Αριστερός και ο άλλος δεξιός και εθνικιστής που ζητάει να πουληθούν μικρονήσια στα μονοπώλια.

Για να μην επαναλαμβανόμαστε και να μην σπαταλάμε άλλο χρόνο, σε αυτά τα μικροαστικά κόμματα και οργανώσεις δεν συγκαταλέγεται και δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε κατά διάνοια το ΚΚΕ (που είναι ο εκπρόσωπος και καθοδηγητής της εργατικής τάξης και των φτωχών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, και η σύγχρονη βαρία βιομηχανία Κ.Κ σε όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο) και μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα αστικά κόμματα δηλαδή, έχουν την περισσότερο διαλεκτική και επιστημονική σχέση στο δίκαιο των τάξεων που εκπροσωπούν.

Δίνει συνέχεια διαπιστευτήρια ο δροσερός, μα ακόμα στο πάγκο

Στο πεδίο της ιδεολογίας και στο πεδίο οργάνωσης της πάλης σε(ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χ.ΑΥΓΗ, ΔΗΜΑΡ & άλλους)θα βρεις διάφορα μοντέλα σκέψης και δράσης να προκρίνονται, να βάζουν δεξιά και αριστερά επίθετα(αποθεώνοντας την ιδιοσυγκρασία) που κατά βάση έχουν αντικομμουνιστικά, αντιεπιστημονικά κριτήρια και χαρακτηριστικά και είναι λυσσαλέα ενάντια στην ταξική πάλη, λες και μπορούν να κάνουν κάτι για να την καταργήσουν οι αφελείς.
Σήμερα που η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται στην ίσως μεγαλύτερη και πιο σύνθετη κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, προϊόντων και υπηρεσιών, για να σωθεί προκρίνει ένα μείγμα αντιλαϊκής πολιτικής με δυο μοντέλα διαχείρισης που βρίσκονται σε σύγκρουση αλλά είναι και τα δυο είναι αντιλαϊκά, τη σχολή του χαμηλού πληθωρισμού που αυτή τη στιγμή εκφράζει τη Γερμανία και τη Ν. Κορέα(αύριο ουδείς ξέρει) και τη σχολή του Ομπάμα, του Πούτιν και του υπόλοιπου BRIC, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας και της Νότιας Ε.Ε(Γαλλίας, Ιταλία, Ισπανίας) απ' την άλλη πλευρά, είναι τουλάχιστον αισχρό να παίρνεις θέση με τη μία η την άλλη πτέρυγα. Φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι οι άλλοι εκπροσωπούν τμήματα της αστικής τάξης που έχουν διαλέξει σύμμαχο που στην πορεία μπορεί να γίνει αντίπαλος κοκ. Αυτά δεν αφορούν το λαϊκό παράγοντα και τη λαϊκή οικογένεια γιατί σωτηρία από τους σωτήρες δεν υπάρχει.
Σήμερα που παρά τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς, το Γαλλικό και Ιταλικό βιομηχανικό (και χρηματιστικό) κεφάλαιο βρίσκονται σε σχετική συγκόλληση με το Γερμανικό μήπως και σωθούν(με τις αντιθέσεις τους να συνυπάρχουν παντού και ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση των περιφερειών που οσονούπω θα ξεσπάσουν), πρώτα απ' τον νο 1 εσωτερικό εχθρό όλου του κεφαλαίου παντού και πάντα την εργατική τάξη της χώρας τους και τους νο 2, ανταγωνιστές τους βιομήχανους του BRIC, των ΗΠΑ(που μπορεί να γίνουν συμμάχοι του σε σύντομο χρονικό διάστημα παραμερίζοντας τα Γερμανικά κεφάλαια του βορά) και του Καναδά που μαζί με μερίδες του κεφαλαίου των χωρών τους σε Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία να σχεδιάζουν μια μικρότερη, πιο ευέλικτη, την Ευρώπη της ΚΑΠ, της διαχείρισης των σκουπιδιών, των ενεργειακών και τηλεπικοινωνιακών κόμβων, της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, υπηρεσιών, εργατικού δυναμικού, των μεταφορών της αποθήκευσης και μονταρίσματος εμπορευμάτων που θα είναι βιομηχανικά προϊόντα των ανταγωνιστών τους και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση του 2020 προκρίνεται μια άλλη ΕΕ, τελείως διαφορετική από τη σημερινή και σε αυτήν την Ήπειρο οι δυνάμεις που θα συγκρουστούν δε θα είναι αυτές τις ταξικής πάλης, αυτές θα προκύψουν πολύ αργότερα, αλλά τα υπολλείματα του Έθνους Κράτους και της ΕΕ των περιφερειών που θα είναι μικρότερη και πιο ευέλικτη και μπορεί η Νότια Γερμανία πχ και οι ομοσπονδίες της να είναι στη νέα ΕΕ, αλλά οι Βόρειες και Ανατολικές Ομοσπονδίες να μην είναι.
Το Βιομηχανικό κεφάλαιο της ΕΕ με τις τράπεζες(σύμφυτη έννοια) προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν. Τα μονοπώλια της ΕΕ που δεν έχουν πατρίδα, αλλά έχουν έδρα, ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, εξαγοράζουν μετοχικά πακέτα το ένα του άλλου, και αλλάζουν πορεία και χαρακτήρα στο προϊόν της παραγωγικής διαδικασίας αν χρειαστεί, η βάζουν ακόμα και λουκέτο σε μονάδες μεταφέροντας τις δραστηριότητες τους αλλού. Τα παραδείγματα δεκάδες και ένα γκρουπ από βιομηχανικό και τραπεζικό, ξαφνικά να το δούμε στις υπηρεσίες και στις μεταφορές.Όσοι φυσικά δεν την αλλάξουν την έδρα τους για φτηνότερο εργατικό δυναμικό και φτηνότερες πρώτες ύλες νομοτελειακά θα απορροφηθούν από άλλους, αλλά και τότε κανένα πρόβλημα, στον ΚΜΚ, η κερδοφορία πραγματοποιείται και με την εξαγωγή και διαχείρηση κεφαλαίων στη θέση των εμπορευμάτων! Τα μονοπώλια της ΕΕ εναγωνίως αναζητούν "ζωτικό χώρο" και μη σας κάνει εντύπωση να έχουμε εξελίξεις στην Ουκρανία το χειμώνα με νέες πορτοκαλί επαναστάσεις που θα χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό κεφάλαιο και όχι απ΄τις ΗΠΑ, μπας και υπάρξει ζωτικός χώρος δηλαδή πρώτες ύλες γι αυτό. Τα μέσα παραγαγωγής είναι τα μέσα(εργαλεία παραγωγής) και τα αντικείμενα εργασίας(γη, ορυκτός πλούτος κλπ) και όταν δεν έχεις τα δεύτερα, τα μονοπώλια σου ζητούν ζωτικό χώρο και οι "Τσιπραλέξηδες" είναι εντελώς προσωρινή λύση που μάλλον είναι Αμερικάνικης προέλευσης φρούτο.

Με καμιά 50ρια πούλμαν από παντού 3000 νοματαίοι, φίνα...

Οι χώρες "μοντέλα" για το ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα και η Τουρκία του Ερντογάν ήταν μέχρι τις προάλλες τέτοιο μοντέλο), δηλαδή όλες εκείνες οι χώρες τις Λ. Αμερικής όπου ανέπτυξαν μια Κεϋνσιανική πολιτική -τύπου μεικτού κράτους- στην ανώτατη βαθμίδα, τώρα φαίνεται ότι την εγκαταλείπουν και μάλιστα πιο γρήγορα απ' το αναμενόμενο (και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από τις εκλογές της Βενεζουέλας, τα προ καιρού γεγονότα της Αργεντινής και της Βραζιλίας σήμερα), καθώς και η τάχα μου δήθεν σοσιαλιστική αυτοδιαχείριση(όπου ο Λένιν την είχε χαρακτηρίσει ατομική ιδιοκτησία) όπου δοκιμάστηκε στην κρίση του 2002 στην Αργεντινή με αποτέλεσμα να επιστρέψουν ως νικητές οι πρώην καπιταλιστές και ξανά ιδιοκτήτες στα μέσα παραγωγής με νέα κέρδη και με μηδενισμένα τα χρέη τους. 
Τα χρεοκοπημένα σοσιαλδημοκρατικά μοντέλα δεν θα αποτελέσουν για το ΣΥΡΙΖΑ τη νέα σοσιαλδημοκρατία, ούτε φυσικά τα κάθε λογής κοινωνικά μαγαζάκια συσσιτίων χωρίς να συνδεθούν με την λεγόμενη "κοινωνική οικονομία". 
Ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελέσει τον άξονα - όχημα (για να μην πούμε την κολυμβήθρα του Σιλωάμ αναβάπτισης - αναβάθμισης) της σοσιαλδημοκρατίας, αυτή δεν θα είναι ίδια με αυτή του χτες, θα είναι προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του ΚΜΚ. 
Τα κάθε τέτοιου είδους εγχειρήματα θα συντηρητικοποιούν ακόμα περισσότερο την κοινωνία, θα την στέλνουν στον καναπέ υπνωτισμένη, απογοητευμένη και παραδωμένη ενώ στο άμεσο μέλλον θα λειτουργούν και ως αναχώματα στις κάθε λογής προσπάθειες της κοινωνικής εξέλιξης.
Η Νέα σοσιαλδημοκρατία που δεν έχει σχέση με την παλαιά προετοιμάζεται εδώ και μια εικοσαετία στην ΕΕ, αλλά και εκτός αυτής και θα είναι αυτή που σε σχέση με την παλαιότερη(που κατέστρεψε τη πολιτικό συνδικαλιστική πάλη και έσπειρε την σύγχυση με το ξεπερασμένο μεικτό κράτος στρώνοντας το υπέδαφος για την ολοκλήρωση του ΚΜΚ στον τρόπο παραγωγής), να σπρώχνει ένα τρόπο διαχείρισης με βάση τα ΣΔΙΤ και τις εργολαβίες παντού στο πεδίο της οικονομίας ακόμα και στην καταστολή και στα στρατεύματα που θα είναι ιδιωτικές εταιρείες παντού σε όλες τις οικονομικές ζώνες, που θα είναι και τα νέα κράτη μιας και θα παίζουν με αυτούς τους όρους.
Σήμερα δε χρειάζεται να φτιάξει τις υποδομές για τα μονοπώλια και να κρατήσει τη διαχείριση του εποικοδομήματος και της καταστολής, αυτά ολοκληρώθηκαν και δεν υπάρχει η ανάγκη στον τρόπο παραγωγής καμία ύπαρξη κράτους “επιχειρηματία”(που λέει και ο Ανδριανόπουλος) διότι επιβραδύνει την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή την ανισόμετρη ανάπτυξη και την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής και του κεφαλαίου, δηλαδή δεν ολοκληρώνει τον ΚΜΚ.

Πες πες και θα κυβερνήσεις με τη ΝΔ κάποια στιγμή....

Η Νέα σοσιαλδημοκρατία σε πρώτη φάση θα εξειδικεύσει ακόμα περισσότερο τον τρόπο παραγωγής στα εξελιγμένα ΣΔΙΤ και αυτό το ρόλο διεκδικεί και θα παίξει ο Βενιζέλος (που δεν είναι ούτε χαζός, ούτε μένει στην κυβέρνηση από έπαρση), μια κυβέρνηση που οσονούπω θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση.
Σε αυτή τη φάση τα μικροαστικά στρώματα που τώρα είναι στο ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, Χ. Αυγή, πέραν του ότι είναι σε χώρους που υπερασπίζονται την πρώην Αίγλη τους ως στρώματα, αντικειμενικά θα παραδωθούν στα μετεξελιγμένα μοντέλα και στις ορέξεις των μονοπωλίων όταν αυτά κάθε κοπής, λογής και ανταγωνιστικότητας θα έχουν πάρει αυτό που θα θέλουν.
Δεν θα τους αφορά να καταλαμβάνουν μια γεωγραφική περιοχή που οικονομικά στο σύνολο της θα τους είναι βαρίδι, αλλά μόνο τα φιλέτα, τα υπόλοιπα θα τα αφήνουν στο εποικοδόμημα και όλα θα είναι αφημένα στη μοίρα τους και στην "κοινωνική οικονομία", δηλαδή θα έχουμε αστικά περιβάλλοντα με όρους σκουπιδότοπου που θα καθαρίζουν παρέα τα ΣΔΙΤ, η Κοινωνική Οικονομία και τα αυτοδιαχειριστικά σχήματα σε κατεστραμένες παραγωγικές μονάδες και εσωτερική κατανάλωση.
Η Σοσιαλδημοκρατία του χτες και τα ιδεολογήματα του Λαϊκού καπιταλισμού μας τελείωσαν, μπαμπούλες τύπου Χ. Αυγής και ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα αν κυβερνήσουν(που θα κυβερνήσουν με τη ΝΔ κάποια στιγμή, σύντομα), θα παίξουν άλλο ρόλο κυρίως καταστολής και καλλιέργειας απογοήτευσης στο εργατικό λαϊκό μέτωπο άσχετα αν το καταφέρουν και αυτό στο βαθμό που το σχεδιάζουν.
Αν είναι θέμα χρόνου και να χρεοκοπήσουν και να ξεσκεπαστούν γρήγορα, θα το δούμε και μάλιστα πολύ σύντομα, θα παίξει ρόλο και ο λαϊκός παράγοντας. Εμείς φυσικά θα φροντίσουμε να πέσουν οι μάσκες τους πριν να είναι αργά, εξάλλου ακόμα και αν είναι στο χέρι μας, αν οι λαϊκές μάζες δεν κάνουν το παραπάνω βήμα και να βρεθούν στην επίθεση που λέει και ο Μητσάρας, δε θα φτάνουμε μόνο εμείς, όσο και να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί γιατί αυτό τους αξίζει ως λαοπλάνοι και κασκαντέρ του συστήματος....